W stanach zamętu i pokusy potrzebujemy szczególnej uwagi serca na obecność Ducha i umiejętności rozeznawania razem z Nim, by nie pomylić natchnień z pokusą, rzeczywistego dobra z dobrem pozornym, poruszeń dobrego ducha z pokusą złego ducha. O tym będą te rozważania. Spojrzymy w samo serce rozeznającego, do wnętrza konkretnej, pojedynczej osoby, spojrzymy do własnego serca, aby zobaczyć siebie w różnych sytuacjach i stanach zamętu, pokusy, które dotykają osobiście nas, żyjących we współczesnej rzeczywistości, a nie obok niej.

Na drodze rozeznawania prowadzić nas będzie słowo Boga. Nie może być inaczej. Słowo będzie lampą u naszych stóp i światłem na naszych ścieżkach (por. Ps 119, 105). Jeśli chcemy rozeznawać po Bożemu, a nie „po światowemu”, musimy nauczyć się słuchać słowa Boga.